در این جلسه از عربی پایه یازدهم به نکاتی پیرامون نشانه هایی درمعرفه و نکره بودن اسم ها اشاره می شود. همچنین به نکاتی درباره ترجمه اسامی معرفه و نکره پرداخته می شود.
ترجه صحیح اسامی معرفه در زبان عربی
در جلسات گذشته بیان شد، یکی از نشانه های اسم های معرفه وجود «ال» در ابتدای آن می باشد. با توجه به این نکته، در صورتی که حرف «لِـ» قبل از یک اسم (ال دار) بیاید، به صورت «لِلـ» نوشته می شود.
توجه داشته باشید در این حالت آن اسم را نکره به حساب نیاورید. برای این فهم بیشتر این مورد به مثال توجه نمایید:
لـِ + الکتابِ : لِلکتاب
(برای کتاب)
یکی از نشانه های اسم معرفه، وجود “ال” در ابتدای آن است.
ترجمه صحیح اسامی نکره در زبان عربی
در جمله های اسمیه غالبا مبتدا معرفه و خبر نکره است، اما در ترجمه خبر، نباید آن را به شکل نکره ترجمه کرد.
به مثالی در این باره توجه کنید:
هذَا التِّلمیذُ فائزٌ فی المسابقه.
این دانش آموز در مسابقه برنده است.
معمولا چنانچه اسمی به صورت نکره در جمله بیاید، و دوباره همان اسم با «ال» در ادامه جمله تکرار شود، در ترجمه برای اسم دوم که با «ال» آمده ، می توان از «این» یا «آن» استفاده کرد. به مثالی برای این نکته توجه فرمایید:
شاهدتُ طلّاباً، کانَ الطُّلابُ عندَ أُستاذِهم.
دانشجویانی را دیدم. آن دانشجویان نزد استادشان بودند.
برای درک بهتر نشانه های اسم معرفه و نکره و شیوه صحیح ترجمه و مشاهده تست های کنکوری آن، ویدئوی آموزشی این جلسه را مشاهده نمایید.
سوالات متداول
وجود “ال” در اسم نشانه معرفه بودن آن است و اگر قبل از “ال” حرف جر “ل” ظاهر شود اسم همچنان معرفه است اما حرف “ا” ابتدای آن موقع نگارش و خواندن حذف می شود. مثال للمدرسه
در جملات اسمیه مبتدا به صورت معرفه و خبر به صورت نکره ظاهر می شود.
برای بار نخست که نکره است به صورت نکره ترجمه می شود و برای بار دوم می توان از این و آن قبل از اسم استفاده کرد.
