با تکرار فاصلهای، یادگیری را هک کنید. اگر به دنبال این هستید که چگونه بهتر یاد بگیریم تا دیرتر فراموش کنیم، این مطلب برای شما است. برای امتحانات، یادگیری زبان، یادگیری موسیقی و … میتوانید از این تکنیک استفاده کنید.
شما در آستانه یادگیری نحوه انجام تکرارهای فاصله دار هستید، روشی قدرتمند که شما را به یک یادگیرنده موثرتر تبدیل میکند. اثربخشی آن براساس اثر تمرین بازیابی است. اجازه دهید قبل از اینکه توضیح دهیم که تکرار فاصلهای چیست و چگونه میتوانید از آن برای یادگیری سود ببرید. ابتدا به آنچه در هنگام یادگیری انجام می‌دهید، نگاهی بیندازیم.
با گزینه دو همراه باشید.
هک یادگیری با شیوه دانشجویان پزشکی!
درس خواندن همیشه موضوعی پر مشغله برای دانشجویان و دانش آموزان است. بهترین استراتژی چیست؟ آیا باید مطالب را هایلایت کنم؟ یادداشت‌های استاد یا معلم را مرور کنم؟ دوباره کتاب درسی را بخوانم؟ در این مطلب ضروریات مطالعه و استراتژی‌های اثبات شده‌ای را که دانشجویان پزشکی برای یادگیری و حفظ اطلاعات به کار میگیرند، مرور خواهیم کرد. دانشجویان پزشکی کمی افراطی هستند، زیرا آنها باید اطلاعات زیادی را یاد بگیرند و حفظ کنند که این کار اغلب به “نوشیدن آب از شیلنگ آتش نشانی” تشبیه می‌شود. به عبارت دیگر، تقریباً غیرممکن است که آنها همه چیزهایی که از آنها انتظار می‌رود را حفظ کنند – اما آنها باید تلاش کنند. روشی که توسط زمان آزمایش شده و از نظر علمی اثبات شده است و دانشجویان پزشکی به آن تکیه می‌کنند (و شما نیز باید آن را یاد بگیرید) تکرار فاصلهای نامیده می‌شود .
تکرار فاصلهای چیست؟
اولین تحقیق در مورد یادگیری و فراموشی در قرن نوزدهم توسط هرمان ابینگهاوس انجام شد. امروزه بیشترین علت مشهوریت وی به این علت است که او اولین دانشمندی است که منحنی فراموشی را کشف کرد. او فهرستی از هجاهای مزخرف را به خود آموزش داد و سپس اندازه گرفت که چقدر طول می‌کشد تا لیست را دوباره به یاد آورد. او ماه‌ها و صدها ساعت را صرف این کار کرد. اخیراً این اثر کلاسیک توسط (Murre and Dros, 2015) تکرار شده و منحنی فراموشی مشابهی به دست آمده است.
ابینگهاوس همچنین جنبه‌های دیگر یادگیری و فراموشی را بررسی کرد. او در کتاب خود به نام «درباره حافظه» در سال 1885 نوشت که فاصله انداختن بین تکرارها برای مرور در زمان یادگیری برتری را به همراه دارد. از آن زمان تاکنون، دانشمندان آزمایش‌های بی شماری انجام داده‌اند. نتیجه مشخص است. فاصله بین تکرارها می‌تواند سرعت یادگیری را افزایش دهد و با فراموشی مقابله کند. این برای بسیاری از انواع یادگیری صادق است. تایپ ده انگشتی، نواختن پیانو، حفظ یک سخنرانی، یا مطالعه برای مدرسه یا دانشگاه. تقریباً برای هر نوع یادگیری، تکرار با فاصله بهتر است. حتی برای کمپین‌های تبلیغاتی!
در سال 1959، زیلسکه یک مطالعه کلاسیک در زمینه تبلیغات انجام داد. در طول یک سال، وی میزان یادآوری تبلیغات چاپ شده را پس از 13 ارسال مکرر اندازه گیری کرد. او تبلیغات را یا هر هفته یا هر چهار هفته برای مخاطبیشن ارسال کرد. برنامه تکرار چهار هفته‌ای با فاصله، عملکرد حافظه بسیار بالاتری در مخاطبین داشت.
شکل بالا نشان می‌دهد که احتمال بازگشت مشتری در برنامه یک هفته‌ای به اوج خود رسیده است. با این حال، محاسبات انجام شد که تاثیر بازگشت مشتری با استفاده از برنامه چهار هفته‌ای برتر بود. در مجموع، آزمودنی‌ها حافظه بهتری از محصولات در طول سال داشتند همچنین، محققین نشان دادند که با برنامه چهار هفته‌ای، فراموشی بسیار کندتر است و حافظه افراد در تبلیغات تا سال دوم به خوبی دوام آورد.
یکی دیگر از نمونه‌های معروف تکرار فاصلهای، مطالعه لانگمن و بدلی (1978) است. آنها چهار گروه از کارکنان پست را برای تایپ آموزش دادند. کارکنان آموزش روزانه دریافت کردند که از 1 ساعت در روز تا 2 ساعت در روز (یعنی در مجموع 4 ساعت در روز) متغیر بود.
گروه 1 ساعته در روز، روزهای بیشتری طول کشید تا به سطح مورد نیاز برسند. اما آنها این کار را در ساعات کمتری از انجام دادند. بنابراین، زمانی که برای یادگیری چیزی عجله ندارید، بهتر است تمرین و مرور را در زمان توزیع کنید! دلیلش این است که هر ساعتی که فاصله دار می شود و به یادگیری اختصاص می‌یابد، تأثیر بیشتری در حافظه دارد.
مزایای تکرار فاصله ای
فرض کنید حاضرید ده ساعت را به یادگیری یک مهارت جدید اختصاص دهید. سپس، میتوانید در این ده ساعت با بهینه‌سازی فاصله زمان‌بندی یادگیری خود، اطلاعات بیشتری کسب کنید. اما چگونه؟ برای پاسخ به آن، ابتدا باید نگاه دقیق تری به فرآیندهای یادگیری در مغز بیندازیم.
مغز از میلیاردها سلول عصبی یا نورون تشکیل شده است. هر کدام از اینها به هزاران نورون دیگر متصل هستند. وقتی چیزی یاد می‌گیریم، نورون‌ها یک الگوی خاص تشکیل می‌دهند. این حافظه کوتاه مدت است و تنها 20 ثانیه طول می‌کشد.
اما اگر روی افکار خود متمرکز بمانید، یادگیری طولانی مدت رخ می‌دهد. این به این دلیل اتفاق می‌افتد که تعداد زیادی از اتصالات بین نورون‌ها به کلی تغییر می‌کنند. در واقع یک فکر در حافظه کوتاه مدت به یک حافظه بلندمدت تبدیل می‌شود که ساعت‌ها یا روزهای بعد هنوز وجود دارد.
برای درک تغییرات در اتصالات نورون‌ها، بسیار مهم است که انتقال دهنده‌های عصبی در مغز آزاد شوند. اگر این اتفاق نیفتد، اتصالات تغییر نمی‌کنند و حفظ مطلب انجام نمی‌شود. برای مثال اتفاقی که در آلزایمر می‌افتد نیز همچنین است. در زوال عقل نواحی مغزی که به طور معمول انتقال دهنده‌های عصبی را آزاد می‌کنند، از بین می‌برد. فقدان این انتقال دهنده‌های عصبی دلیلی است که بیماران آلزایمر نمی‌توانند خاطرات بلندمدت جدیدی ایجاد کنند.
چرا یادگیری فشرده یا "تجمیع" شکست می‌خورد؟
اکنون با توجه به توضیحات بالا ما در موقعیتی هستیم که می‌توانیم مزایای تکرار فاصله دار را بهتر درک کنیم.
اولین دلیلی که “یادگیری فشرده” به خوبی کار نمی‌کند این است که مغز عادت میکند. این زمانی است که سیستم‌های عصبی می‌گویند: “به نظر می‌رسد ما قبلاً این را می‌دانیم. پس بیشتر از آن را ذخیره نکنیم.»
تحقیقات نشان داده است که برای اطلاعات جدید و جالب، انتقال دهنده‌های عصبی بیشتری آزاد میشوند. اما با تکرارهای فاصلهای نزدیک، دیگر این اتفاق نمی‌افتد. بنابراین، حتی زمانی که سخت در تلاش برای یادگیری هستید، مغز شما ممکن است چیز جدیدی را ذخیره نکند.
علاوه بر این، تکرار و مرور بدون فاصله این خطر را نیز دارد که شما باور کنید که چیزی را به خوبی یاد گرفته‌اید. اما همانطور که در نمودار بالا دیدید، شما سریعتر نیز فراموش خواهید کرد. با یادگیری فشرده به زمان بیشتری برای یادگیری همان مطلب نیاز دارید و سریعتر آن را فراموش خواهید کرد. تنها مزیت این است که برای مدت کوتاهی، مطالب را به خوبی می‌دانید.
اثر تمرین بازیابی
دلیل دوم اینکه یادگیری با تکرارهای بدون فاصله به تعویق می‌افتد به نحوه واکنش مغز در هنگام ارزیابی یا امتحان مربوط می‌شود. بهترین کار برای یادگیری این است که مدام خود را آزمایش کنید، وقتی این کار را انجام می‌دهید، مغز بسیار بهتر از زمانی که فقط مطالب را دوباره می‌خوانید، عمل میکند. زیرا یک سوال سیستم‌های عصبی در مغز را فعال کرده و فرآیند جستجو برای پاسخ را آغاز خواهد کرد. اثر یادگیری با این روش یادگیری را تحریک میکند. هنگامی که مغز در این حالت درگیر شود، مجدداً شاهد انتشار انتقال دهنده‌های عصبی بیشتری خواهیم بود. و این منجر به تغییرات بیشتر در ارتباطات عصبی بیشتر می‌شود. در نتیجه، حافظه قوی‌تر می‌شود و در صورت نیاز راحت‌تر می‌توان به آن دست یافت.
به همین دلیل است که خودآزمایی بسیار مؤثر است. اما یک اخطار وجود دارد: تنها زمانی خوب کار میکند که بتوانید در واقع پاسخ را ارائه دهید. یادگیری برتر ناشی از آزمایش اثر تمرین بازیابی است که در بالا ذکر کردم. کلید یادگیری موثر است.
نوشتن برنامه تکرار فاصله ای
اکنون می‌توانیم یک برنامه تکرار بهینه با فاصله را تعیین کنیم. اصل بر اساس قانون ساده زیر است.
بهترین لحظه برای آزمایش خود (برای تمرین چیزی) زمانی است که می‌خواهید آن را فراموش کنید. دلیل آن این است که مغز برای یافتن پاسخ‌ها باید سخت کار کند اما هنوز هم می‌تواند این کار را انجام دهد. اگر نمی‌توانید پاسخ را به خاطر بسپارید، مزایای یادگیری بسیار کمتر است!
البته، سخت است که بدانید دقیقا چه زمانی چیزی را فراموش خواهید کرد. اما کافی است که یک تخمین تقریبی داشته باشیم. هنگامی که در روند یادگیری خود به این نکته توجه کنید، یافتن زمان بهینه برای تمرین بسیار آسان است.
اولین تمرینات اغلب باید خیلی زودتر از آنچه افراد انتظار دارند انجام شود. به عنوان مثال یک مهارت سطح بالا مانند یادگیری یک قطعه دشوار پیانو را در نظر بگیرید. برای چنین کار دشواری ممکن است لازم باشد خیلی زود تمرین یا مرور انجام شود، مثلاً حتی چند ساعت پس از یادگیری یک درس. به طور کلی، وقتی چیزی را در طول روز یاد می‌گیرید، اولین زمان تمرین ممکن است همان شب باشد و حتی روز بعد نباشد. روش‌های تمرین باید همیشه به صورت آزمایشی باشد. هرگز «تکرار محض» مانند خواندن مجدد صفحه را انجام ندهید.
یک مفهوم مهم از اثر تمرین بازیابی وجود دارد. یعنی اینکه یک برنامه زمانی وجود ندارد که برای همه چیز بهینه باشد. برای مثال، اگر حافظه خوبی برای حقایق پزشکی دارید، ممکن است زمان بهینه اولین تمرین برای شما چند روز بعدتر باشد. هر فرد نیز در توانایی یادگیری برای مطالب مختلف متفاوت عمل خواهد کرد. برای مثال ممکن است در یادگیری مکان‌ها و خیابان‌های یک شهر جدید حافظه ضعیفی داشته باشید. اما با حقایق علمی کاملاً سازگار باشید. یا برای مثال یک راننده تاکسی ممکن است الگوی مخالف این امر را نشان دهد.
مثال تکرار فاصله چیست؟
تکرار فاصله دار عمل یادگیری و سپس مرور در فواصل دور از هم است، ترجیحا در هر با مرور افزایش فواصل بین آنها باید انجام شود. به عنوان مثال، شما دوشنبه به سخنرانی می‌روید و فعالانه یادداشت برداری می‌کنید و گوش می‌دهید. ما زمان سخنرانی را “ساعت 0” می‌نامیم. سپس یادداشت‌های خود را مطالعه می‌کنید و از خود سؤالاتی می‌پرسید (شاید حتی در حال تحقیق در مورد پاسخ‌ها) در مورد همان مطالب در اواخر همان شب (ساعت 5 یا بیشتر). سپس اجازه می‌دهید یک روز بگذرد و یادداشت‌ها و اطلاعات مرتبط (متون، ویدیوها و غیره) را در ساعت 24-30 یا بیشتر – نه بیشتر از یک روز بعد، مرور کنید. سپس دو روز صبر کنید و دوباره در ساعت 72-80 مرور کنید. سپس دوباره در 1 هفته بعد از سخنرانی (ساعت 168 یا بیشتر)، و دوباره یک هفته بعد مرور را انجام دهید.
روش مطالعه 7-3-2-1
بنابراین، اولین جلسه تمرین برای شما ممکن است خیلی زود باشد. اما شاید جلسه دومی باید خیلی دیرتر باشد. دلیل آن این است که حافظه شما از همان تکرار اول تقویت شده است. هر جلسه خودآزمایی بعدی در مورد همان مطالب به مرور زمان بافاصله تر خواهد بود.
یک برنامه نمونه پس از یک جلسه یادگیری بعد از ظهر به شرح زیر است: همان عصر، روز بعد، دو روز بعد از آن، چهار روز یا بیشتر بعد، و یک یا دو هفته بعد.
یک نوع روش مطالعه 7-3-2-1 است که در آن شما در روز 1 یاد می‌گیرید و در روزهای 2، 3 و 7 تمرین می‌کنید. روش 7-3-2-1 نقطه شروع خوبی است. اما مطمئن شوید که همیشه تمرین کردن را با روند یادگیری خود تنظیم کنید. اگر متوجه شدید که در اکثر سؤالات خودآزمایی خود مردود می‌شوید، برای تمرین و مرور بیش از حد صبر کرده‌اید. دفعه بعد، جلسه تمرین خود را زودتر برنامه ریزی کنید. به همین سادگی!
روش مطالعه 14-7-3-1
مطالعات همچنین نشان داده‌اند که افزایش زمان بین جلسات یادآوری (در مقایسه با فواصل زمانی یکسان) برای یادگیری بسیار مفید است. یک برنام ایده آل این است که یک روز پس از یادگیری اولیه مرور کنید، سپس دو تا سه روز بعد، سپس جلسه بعدی یک هفته از زمان اصلی و سپس یک هفته از آن زمان مرور را انجام دهید. (روز 1، سپس 3، سپس 7 و 14 از وقتی شروع می‌کنید). اولین مرحله مهم این است که اولین جلسه مرور خود را بیش از یک روز از زمانی که برای اولین بار مطالب را یاد گرفتید به تاخیر نیندازید. فواصل بعد از آن بسیار انعطاف پذیرتر است و بسته به برنامه شما می‌تواند در صورت نیاز تغییر کند، اما به طور کلی ایده خوبی است که حداکثر یک هفته بعد مرور کنید. هر فاصله زمانی مرور همیشه بهتر از هیچ است! در صورت عقب افتادن از برنامه، منصرف نشوید، زیرا نمی‌توانید یک برنامه سفت و سخت را رعایت کنید. با این حال براساس کارآزمایی‌های سیستماتیک نشان داده است که تعهد به برنامه در طول مدت افزایش می‌یابد.
عملکرد اجرایی مجموعه‌ای از توانایی‌های ذهنی است که به ما کمک میکند تا با برنامه‌ریزی منظم ماندن و توجه در انجام وظایف روزمره، به کارهای خود رسیدگی کنیم.
فراخوان فعال
زمانی که نوبت به انجام بخش «تکرار» واقعی می‌رسد، یادآوری فعال بخش کلیدی استراتژی تکرار فاصله‌دار است. این فقط یک راه عالی برای بررسی دانش شماست.
اوایل ترم زمان بسیار خوبی برای امتحان کردن این روش است، زیرا میتوانید این استراتژی را به موقع برای امتحان آزمایشی یا میان ترم به کار بگیرید تا ببینید که چگونه این روش برای شما کار میکند. یک برنامه عملیاتی تهیه کرده و موضوعاتی را که باید مطالعه کنید فهرست نمایید و 30 دقیقه تا یک ساعت برای مرور و تکرار برنامه ریزی کنید. سپس از روش پومودورو استفاده کنید و مدت زمان مطالعه را برای 25 دقیقه تعیین کنید و اقدام به ایجاد فلش کارت خود یا مرور نمایید.
برنامه‌های تکرار فاصله
برای یادگیری لغات و حقایق میتوانید از نرم افزارهای تخصصی استفاده کنید. به عنوان مثال می‌توان به SuperMemo یا Mnemosyne اشاره کرد. بسیاری از برنامه‌های یادگیری زبان نیز دارای نوعی فاصله گذاری هستند.
نحوه انجام تکرار فاصله ای
از این به بعد، خودتان را بسنجید که آیا در شرف فراموشی هستید یا خیر. نتایج به دست امده از این سنجش، افزایش چشمگیری را دی یادگیری نشان خواهد داد. مطمئن شوید که یادگیری شما تا حد امکان فعال است. منظور این است که که خودتان را امتحان کنید. برای امتحان کردن خود میتوانید: مثلاً در امتحانات، از معلم‌هایتان سوال مشابه درخواست کنید. دو دلیل برای آن وجود دارد: (1) سؤالات مثال ممکن است به شما کمک کند تا خود را به روشی مؤثرتر آزمایش کنید. (2) آنها ممکن است به شما کمک کنند تا ایده بهتری در مورد چگونگی مطالعه و آنچه مطالعه کنید به دست آورید. این امر‌ی حتی ادگیری را موثرتر میکند.
پرسش و پاسخ
تکرار فاصلهای روشی برای مرور مطالب در فواصل منظم است. در ابتدای فرآیند یادگیری، فواصل زمانی نزدیک به هم قرار میگیرند (مثلاً یک ساعت، چهار ساعت، یک روز). با مرور مطالب، فواصل زمانی طولانی تر میشوند (چهار روز، یک هفته، دو هفته).
به طور کلی، تکرار فاصله دار یک استراتژی یادگیری موثر است زیرا از روش طبیعی مغز برای یادگیری و حفظ بهره می‌برد و فواصل بازبینی را برای تقویت مسیرهای عصبی در طول زمان بهینه میکند.
تکرار فاصلهای توسط علم ثابت شده است که به شما کمک میکند تا اطلاعات بسیار بیشتری را حفظ کنید. یادگیری در تکرار فاصلهای نسبت به تکنیکهای یادگیری سنتی، مانند انباشته کردن مطالب برای یک آزمون و سپس خواندن آن یا جلسات طولانی کلاس درس، قوی تر است.
