در این فیلم آموزشی، آبکافت استر، پلیمرهای ماندگار و تخریب پذیر توضیح داده شده اند.
پلیمرهای ماندگار
سوالی که در این بخش مطرح شده است، این است که پلیمرها چقدر در محیط زیست باقی می مانند. به پاسخ این پرسش در این فیلم آموزشی خواهیم رسید. بنابراین حال به بحث ماندگاری پلیمرها خواهیم پرداخت. دسته ای از پلیمرها واقعا ماندگار هستند و به اندازه ای ماندگاری آن ها بالاست که به شدت آلاینده محیط زیست محسوب خواهند شد. پلیمرهای افزایشی( پلیمرهایی که مبنای آن ها آلکن است، پیوند دو گانه در آن ها باز شده و به یکدیگر متصل می شوند)، جز پلیمرهایی هستند که بسیار زیاد در محیط زیست باقی خواهند ماند و ایجاد آلودگی می کنند. به این پلیمرها، پلیمرهای ماندگار گفته خواهد شد.
پلیمرهای تخریب پذیر
دسته ای از پلیمرها، پلیمرهای تخریب پذیر هستند. نشاسته، چوب و سلولز جز این دسته از پلیمرها هستند. پلی استر و پلی آمید نیز تخریب پذیر هستند ولی زمان تخریب پذیری آن ها بسیار طولانی تر می باشد. به طور مثال زمان تخریب پذیری سلولزها بسیار طولانی تر از نشاسته می باشد.
حال می خواهیم به بررسی این موضوع بپردازیم که آمیدها، پلی آمیدها و پلی استرها چگونه تخریب خواهند شد. پلی آمیدها و پلی استرها به مرور با آب واکنش خواهند داد و تخریب خواهند شد. به طور مثال پارچه ها و لباسها در محیط مرطوب خیلی زود پوسیده خواهند شد. زیرا بافت پلیمری آن ها (پلی استر، پلی آمید) شروع به واکنش با آب کرده و پدیده ای به نام آبکافت اتفاق خواهد افتاد. پدیده آبکافت باعث می شود بخش استری در واکنش شرکت کند و آرام آرام الیاف پوسیده شوند.
پلی استر و پلی آمید جز پلیمرهای تخریب پذیر می باشند.
آبکافت استر چیست؟
در آبکافت استر، آب با استر واکنش داده و تولید اسید و الکل خواهد نمود. واکنش آن به صورت زیر خواهد بود.
کاتالیزگر تولید و مصرف استر، اسید می باشد. علت این موضوع این است که کاتالیزگرها در واکنش های برگشت پذیر، سرعت را در هر دو جهت افزایش خواهند داد.
به منظور بررسی نمونه تست های بیشتر از موضوع پلیمرهای ماندگار، پلیمرهای تخریب پذیر و آبکافت استر می توانید ویدئو آموزشی را مشاهده کنید.
سوالات متداول
پلیمرهای ماندگار، جز دسته ای از پلیمرها هستند که واقعا ماندگار هستند و ماندگاری بسیار بالایی دارند. این موضوع باعث می شود، این پلیمرها آلاینده محیط زیست به حساب آیند. پلیمرهای افزایشی جز این دسته از پلیمرها (یعنی پلیمرهای ماندگار) بوده، به مدت طولانی در محیط زیست باقی می مانند و باعث ایجاد آلودگی خواهند شد.
آب با استر در واکنش شرکت می کند و تولید اسید و الکل خواهند نمود. به واکنش صورت گرفته، آبکافت استر گفته خواهد شد.
اسید به عنوان هم کاتالیزگر تولید و هم کاتالیزگر مصرف استر محسوب خواهد شد. علت این موضوع این است که کاتالیزگرها باعث افزایش سرعت در هر دو جهت، در واکنش های برگشت پذیر خواهند شد.
