انواع مقیاس‌های اندازه‌گیری به صورت زیر می باشد:

اسمی: متغیرهایی که شامل نام‌ها، برچسب‌ها، گروه‌ها می باشد که معیاری برای مرتب کردن داده‌ها در این نوع مقیاس، وجود ندارد.

مانند گروه خونی، شمارۀ دانش‌آموزی

کدهای عددی اگر در این مقیاس به کار روند، در واقع عدد نیستند و صرفاً برای گروه‌بندی به کار می‌روند.

ترتیبی: با استفاده از الفاظ، ضمن ایجاد تفکیک، بین افراد و اشیاء ارجحیت ایجاد می‌کند. ولی در عین حال محاسبۀ اختلاف بین مقادیر داده‌ها، امکان‌پذیر نیست یا بی‌معنی است.

مانند رتبۀ دانش‌آموزان در یک کلاس، مدرک تحصیلی

فاصله‌ای: برای داده‌هایی است که قابل مرتب کردن هستند و همچنین اختلاف بین مقادیر داده‌ها بامعنا است.

 صفر در این مقیاس قراردادی است یعنی اگر داده‌ای دارای مقدار صفر باشد به معنای نبود آن ویژگی (در فرد یا شیء) نمی‌باشد و همچنین اعمال ضرب و تقسیم در این مقیاس مفهوم ندارد.

مانند درجۀ حرارت برحسب سلسیوس، تاریخ (تاریخ تولد)

نسبتی: برای داده‌هایی است که قابل مرتب کردن بوده و اختلاف و همچنین نسبت بین مقادیر داده‌ها نیز با معنی هستند.

صفر به معنی نبود ویژگی در فرد یا شیء می‌باشد.

مثلاً: نمره، قد، وزن، اغلب متغیرهای فیزیکی، متغیرهایی که با تعداد یا طول شروع می‌شوند