رسم ساختار لوویس ترکیب های اکسیژن دار

در این قسمت به توضیح چگونگی رسم ساختار لوویس همراه با مثال خواهیم پرداخت.

برای رسم ساختار لوویس ابتدا اتم مرکزی را انتخاب می نمائیم. به عنوان نمونه در ترکیب HNO₃، عنصر  N ، اتم مرکزی می باشد. بعد از آن، سه اکسیژن یگانه به آن متصل خواهد شد. از عنصر H  اسیدی، به تعداد یک عدد وجود دارد. H اسیدی به یکی از اکسیژن ها با پیوند یگانه متصل می شود. بعد از این قسمت، همه عناصر را به آرایش گاز نجیب می رسانیم. در گام بعدی، شروع به محاسبه بار اتم ها خواهیم نمود. اتمی که با کمترین ظرفیت خود در ساختار باشد، دارای بار صفر است. اگر نسبت به ظرفیت خود، پیوند بیشتر داشته باشد، بار آن اتم مثبت خواهد بود و اگر نسبت به ظرفیت خود، پیوند کمتر داشته باشد، دارای بار منفی می باشد. به عنوان مثال در این نمونه، ظرفیت اکسیژن، دو است و اکسیژنی که یک پیوند دارد، دارای بار منفی خواهد بود. نیتروژن سه پیوند دارد که برابر با کمترین ظرفیت آن می باشد. بنابراین بار نیتروژن صفر است. عنصر اکسیژن که با هیدروژن پیوند دارد، بار ندارد و بار آن صفر می باشد. در این حالت، مولکول در کل خنثی است، ولی جمع بار روی اتم ها 2- شده است. در مواردی که این اتفاق می افتد، برخی از پیوندها را از یگانه به دوگانه تغییر می دهیم تا مجموع بار اتم ها با بار ترکیب برابر شود. در این مثال، با انجام این کار، مجموع بارها صفر خواهد شد و ترکیب لوویس درست می شود.