روش های نمونه گیری شامل موارد زیر است:

1- نمونه گیری تصادفی ساده: شانس انتخاب همه واحدهای آماری یکسان است.

مثال: قرعه کشی های مرسوم

معایب: دسترسی به همه واحدها مشکل است – هزینه بر بودن برای جوامع بزرگ

2- نمونه گیری خوشه ای: جامعه از گروه ها و خوشه هایی تشکیل شده و با انتخاب تصادفی چند خوشه، همه ی واحدهای آماری آن خوشه ها را بررسی می کنیم. به آن سرشماری گفته می شود.

مثال: انتخاب 4 کلاس از 10 کلاس یک مدرسه و وزن کردن همه آن ها برای دسترسی به میانگین وزن دانش آموزان مدرسه

مزایا: سریع و کم هزینه است

معایب: شانس انتخاب همه واحدهای آماری یکسان نیست.

3- نمونه گیری طبقه ای: جامعه را به طبقات مجزا (جدا از هم) تقسیم کرده و از هر طبقه یک نمونه تصادفی ساده انتخاب می کنیم. طبقات بدون اشتراک هستند.

مثال: تقسیم دبیران یک مدرسه به 3 گروه مجزای لیسانس، فوق لیسانس و دکترا و انتخاب تصادفی 5 نفر از هر گروه برای تکمیل یک پرسش نامه

مزایا: انتخاب نمونه از همه طبقات

معایب: زمان  و هزینه زیاد و یکسان نبودن شانس انتخاب هر واحد آماری

4- نمونه گیری سیستماتیک (سامانمند): جامعه را به طبقات با اندازه برابر تقسیم کرده، از طبقه اول یک واحد آماری به تصادف انتخاب می کنیم و با همین روال از مابقی طبقات نیز واحد آماری مورد نظر را انتخاب می کنیم.

مثال: قرعه کشی برنامه 90

مزایا: صرفه جویی در هزینه و زمان – شانس انتخاب اعضا یکسان

معایب: اگر فهرست داده ها را نداشته باشیم، قابل انجام نیست.