تفاوت لـِ در نقش لام امر و لـِ حرف اضافه

حال به نکته ای پیرامون تفاوت میان «لـِ: باید» و «لـِ: برای اینکه» می پردازیم.

«لـِ» به معنای «باید» که به آن لام امر می گویند، حرفی است که قبل از فعل مضارع می آید، و نباید آن را با «لِـ» به معنای «برای اینکه» اشتباه بگیریم، چرا که این دو تفاوت‌هایی با هم دارند:

• «لِـ» امر به معنای «باید» (که قبلا اشاره شد ضمه آخر فعل را به ساکن مبدّل می کند)، قبل از صیغه های «غائب و متکلم » فعل مضارع می آید، اما «لِـ» به معنای «برای اینکه» (که آخر فعل را از فتحه به کسره تبدیل می کند)، می‌تواند بر سر همه صیغه های فعل مضارع ظاهر شود.
• «لِـ» امر به معنای «باید» معمولا در اول جمله به کار می رود، اما «لِـ» به معنای «برای اینکه» معمولا در وسط جمله می آید.
• وقتی آخر فعل مضارع ضمه «-ُ» باشد، زمانی که «لِـ» امر قبل از آن بیاید، آخر فعل را از «-ُ» به «-ْ» تبدیل می کند. اما زمانی که «لـ: برای اینکه» قبل از فعل مضارع آورده شود، حرکت آخر آن را از «-ُ» به «-َ» تبدیل می کند، اما در صیغه هایی که به حرف «ن» ختم می شوند « به جز دو صیغه جمع مؤنث» در هر دو حالت حرف «ن» حذف می شود.

نکته: وقتی «لـِ» امر پس از حروف «فـ ، و» می‏آید، معمولا ساکن می‏شود؛ در این حالت «لـِ» معنای «باید» می‏دهد؛