در این متن از عربی پایه یازدهم، به بررسی نکات مهمی پیرامون ترجمه فعل ماضی و فعل مضارع پرداخته می شود.
ترجمه دو فعل ماضی در جمله
هر گاه دو فعل در دو جمله مرتبط با هم هر دو ماضی باشند، فعل ماضی دوم می تواند به صورت فعل ماضی بعید ترجمه شود. به نمونه مثالی توجه کنید:
سافَرتُ إلی قَریَهٍ شاهدتُ صورَتَها فی أیّامِ صِغَری.
به روستایی سفر کردم که تصویرش را در دوران کودکی ام دیده بودم. (دیدم)
در این مثال «سافَرتُ» و « شاهَدتُ» هر دو فعل ماضی هستند. «شاهدتُ» جمله فعلیه ای که کلمه نکره «قَریَهٍ» را توضیح داده، و در ترجمه اش هم حرف (که) آمده است. (اشاره به نکته قبلی) و نکته دوم فعل «شاهدتُ» در ترجمه به ماضی بعید ترجمه شده است.
هر گاه دو فعل در دو جمله مرتبط با هم هر دو ماضی باشند، فعل ماضی دوم می تواند به صورت فعل ماضی بعید ترجمه شود.
ترجمه افعال ماضی و مضارع
چنانچه فعل مضارع پس از فعل ماضی بیاید، در صورتی که عمل در گذشته انجام شده باشد، فعل مضارع به شکل ماضی استمراری ترجمه می شود. در این باره نمونه مثالی بیان می شود:
وَجدتُ برنامجاً یساعِدُنی فی تَعَلُّمِ العربیّه.
برنامه ای یافتم که مرا در آموزش عربی کمک می کرد.
در این مثال وَجَدتُ فعل ماضی و یُساعِدُ فعل مضارع که درباره « بَرنامَجاً» که اسم نکره است، توضیح می دهد. همین طور که می بینید فعل مضارع به شکل ماضی استمراری ترجمه شده است. در ترجمه توضیح جمله حرف “که” آمده است.
چنانچه هر دو فعل مضارع باشند، فعل دوم به شکل مضارع التزامی ترجمه می شود. به مثالی توجه کنید:
أحبُّ عیداً یفرَحُ فیهِ الشهداءُ.
عیدی را دوست دارم که شهیدان در آن شاد شوند.
در ترجمه جمله دارای دو فعل مضارع، فعل دوم به شکل مضارع التزامی ترجمه خواهد شد.
درک مفاهیم جملات در زبان عربی
یکی از نکات مهم در فهم جمله ها، درک مفاهیم آن هاست. باید توجه کنیم که مفهوم هر عبارت، چیزی ورای ظاهر آن است. برخی مفاهیم در جمله های عربی بعضاً معادل هایی در زبان فارسی دارند. در این مورد مثالی آورده می شود:
الکلامُ یجرُ الکلام.
حرف، حرف را می کشد.
معادل فارسی این جمله اینگونه می باشد: حرف حرف می آورد.
برای درک بهتر ترجمه افعال در زبان عربی می توانید فیلم آموزشی این جلسه را مشاهده نمایید.
سوالات متداول
در بسیاری از موارد افعال از عربی به فارسی با زمان خود مطابقت دارند اما در برخی موارد در ترجمه افعال با چند فعل ماضی و مضارع زمان فعل نیز برای درک بهتر جمله تغییر می کند.
در چنین شرایطی فعل مضارع به صورت ماضی استمراری ترجمه خواهد شد.
در این جملات فعل دوم به صورت مضارع التزامی ترجمه می شود.
