برای تعیین قطبیت مولکول ها، بدون توجه به شکل هندسی، مولکول ها را تفکیک می نمائیم. این تفکیک شامل موارد زیر می باشد:

• عنصرها: مولکول هایی که از یک نوع اتم ساخته شده اند، مانند N₂, O₂, P₄, S₈. این عناصر، همگی نا قطبی می باشند. بنابراین تمام مولکول هایی که از یک نوع اتم ساخته می شوند به غیر از O₃ نا قطبی هستند. در واقع در این دسته، تنها مولکول قطبی، مولکول ازون یا O₃ است.
• وجود بیش از دو نوع اتم در ترکیب: اگر فرمول مولکولی ارائه شود، ساختاری به ما داده نشود و بیش از دو نوع اتم در ترکیب وجود داشته باشد، در آن صورت مولکول قطبی می باشد. مانند HNO₃, CH₂Cl₂, SO₂Cl₂ . تمامی مولکول های عنوان شده قطبی می باشند.
• ترکیباتی که از دو نوع اتم تشکیل شده اند: در این گروه، نیاز است ظرفیت اتم مرکزی را با شماره گروه آن مقایسه نمائیم. اگر ظرفیت اتم مرکزی با شماره گروهش برابر بود، مولکول ناقطبی است و در صورت برابر نبودن، مولکول قطبی خواهد بود. مولکول های زیر جز این دسته می باشند.

BeF₂, CH₄, NH₃ ,H₂O, SO₂, SO₃, SF₂, SF₄, SF₆

در مولکول BeF₂ ، اتم مرکزی Be ، دارای ظرفیت 2 است و در گروه دو نیز قرار دارد، بنابراین ناقطبی می باشد.

در مولکول CH₄ ، کربن در گروه چهارم و با ظرفیت 4 است. بنابراین، این مولکول ناقطبی است.

در مولکول NH₃ ، نیتروژن داراری ظرفیت 3 می باشد ولی در گروه پنجم قرار گرفته است. در نتیجه این مولکول قطبی خواهد بود.

• در ترکیبات آلی که تنها شامل کربن و هیدروژن می باشند، اگر فرمول مولکولی داده شود، ناقطبی است. مانند C₄H₈

• اگر شکل هندسی مولکول داده شود، باید بر اساس شکل هندسی، تقارن را پیدا کرده و سپس تعیین قطبیت نماییم.