در این فیلم آموزشی به گرامر درس سوم زبان انگلیسی یازدهم شامل جملات شرطی نوع اول، دوم و سوم می پردازیم.
جملات شرطی (conditional sentences)
ابتدا موضوع جملات شرطی (conditional sentences) ، را توضیح می دهیم.
جملات شرطی در زبان انگلیسی دارای دو قسمت می باشند. 1- جمله پایه 2- جمله پیرو
در زبان انگلیسی سه نوع جملات شرطی وجود دارد.1- شرطی نوع اول 2- شرطی نوع دوم 3- شرطی نوع سوم
هر کدام از این نوع جملات شرطی در مثال هایی که در ادامه آورده شده است، نشان داده شده اند.
به عنوان مثال، جمله زیر یک جمله شرطی است. در بخش if زمان حال ساده و بخش دیگر (main clause)، زمان آینده ساده به کار خواهد رفت. این نوع جملات شرطی نوع اول هستند.
If I have any free time, I will meet with you.
اگر وقت آزاد داشته باشم، با تو ملاقات خواهم داشت.
در جمله زیر که شرطی نوع دوم را نشان می دهد، بخش if گذشته ساده و بخش دیگر فعل کمکی به کار می رود.
If I had any free time, I would meet with you.
اگر وقت کافی داشتم، با تو ملاقات می کردم.
در جمله زیر، شرطی نوع سوم نشان داده شده است. در این نوع جملات، در بخش if زمان گذشته کامل و در قسمت دیگر (قسمت سوم فعل + have + فعل کمکی) استفاده می شود.
If I had any free time, I would meet with you.
اگر وقت کافی می داشتم، با تو ملاقات می کردم.
بنابراین در زبان انگلیسی، سه نوع جملات شرطی وجود دارد و هر نوع :
1- دارای معنی متفاوتی است.
2- به زمان متفاوتی اشاره می کند
3- از ترکیبات واژگان مختلف استفاده می کند.
PRESENT REAL: شرطی نوع اول امکان در زمان آینده را نشان می دهد. در واقع به موقعیتی اشاره می کند که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد یا نیفتد. زمان آن آینده است.
PRESENT UNREAL: زمان حال غیر واقعی است. شرطی نوع دوم ، دلالت بر موقعیتی دارد که در زمان حال وجود ندارد. زمان آن حال است.
PAST UNREAL: زمان گذشته غیر واقعی است. شرطی نوع سوم به موقعیتی اشاره می کند که اتفاق نیفتاده است. زمان آن به گذشته بر می گردد.
در زبان انگلیسی، جملات شرطی دارای دو قسمت جمله پایه و پیرو می باشند.
به منظور آشنایی بیشتر با موضوع جملات شرطی (conditional sentences)، انواع و نکات آن می توانید فیلم آموزشی را به صورت کامل مشاهده کنید.
سوالات متداول
این جملات در زبان انگلیسی از دو بخش تشکیل شده اند: 1- جمله پایه 2- جمله پیرو. در حقیقت این جملات دارای دو قسمت 1- if-clause 2- main-clause می باشند.
شرطی نوع اول نشان دهنده امکان در زمان آینده می باشد. در حقیقت به موقعیتی اشاره می کند که امکان دارد در آینده اتفاق افتد یا امکان دارد اتفاق نیفتد.
شرطی نوع دوم ، بر موقعیتی دلالت دارد که در زمان حال وجود ندارد. زمان آن حال است و غیر واقعی می باشد.
