دو کلمه «خَیر» و «شرّ» با اینکه بر وزن «أفعل» نیستند، در صورتی که در جمله معنای «بهتر» یا «بهترین» و «بدتر» یا «بدترین» بدهند، اسم تفضیل هستند. مثال هایی از نقش اسم تفضیل “خیر” و “شر” در ادامه مشاهده نمایید:

خَیرُ النّاسِ، أنفَعهُم للنّاس : بهترین مردم سودمندترینشان برای مردم است.

(خَیر) به معنای (بهترین) آمده و اسم تفضیل می باشد.

هذا الرَّجُلُ مِن شَرِّ الرّجالِ : این مرد، از بدترین مردان است.

(شرّ) به معنای (بدترین) و اسم تفضیل است.