برای شناسایی عناصر سازنده ی ترکیب‌ها (حتی سیارات و ستاره ها) نافلزها فقط از روش طیف سنجی می‌توان استفاده کرد. برای فلزات از دو روش، رنگ شعله و طیف سنجی می‌توان کمک گرفت. رنگ شعلۀ فلز لیتیم و همۀ تركیبهای آن به رنگ سرخ است؛ از این‌رو می‌توان نتیجه گرفت كه رنگ سرخ ایجاد شده در یك شعله می‌تواند، نشان‌دهندۀ وجود عنصر لیتیم در آن باشد. در واقع از روی تغییر رنگ شعله می‌توان به وجود عنصرفلزی در آن پی برد. برای فلزات به شرطی می توان از رنگ شعله بهره گرفت که از فلزات با رنگ نزدیک به هم استفاده نشده باشد. به طور مثال اگر ترکیبی از استرانسیوم و لیتیم تشکیل شده باشد، تشخیص عناصر سازنده آن به وسیله رنگ شعله سخت می باشد. زیرا دو فلز استرانسیوم و لیتیم رنگ نزدیک به هم دارند. در روش طیف سنجی، نور به یک جسم تابانده می شود، با توجه به برانگیختکی صورت گرفته، نور بازگشتی را از منشور عبور می دهیم یا در روش دوم، پرتو کاتدی یا نور به جسم(عموما گازها) تابانده می شود، پیوندها را شکانده و برانگیختگی را انجام می دهیم. سپس با توجه به برانگیختگی و التهاب صورت گرفته، نور را از منشور عبور می دهیم و کار طیف سنجی انجام می شود.