در این جلسه نکاتی در مورد افعال ناقصه صار و اصبح از درس هفتم عربی پایه یازدهم آموزش داده می شود.
صارَ و اصبَحَ
1- أصبَحَ در حالت مضارع به صورت یُصبِحُ نوشته می شود و امر آن کاربردی ندارد.
2- صارَ در حالت مضارع به صورت یصیرُ و در حالت امر به صورت صِر نوشته می شود.
توجه کنید که افعال ناقصه باید در هنگام کاربرد از نظر صیغه با جمله مطابقت داشته باشند. به این نکته دقت فرمایید که فعل قبل از اسم بیاید چه اسم مفرد ، مثنی یا جمع باشد، فعل به شکل مفرد می آید. اما اگر اول اسم بیاید و سپس فعل ظاهر شود، فعل باید با اسم قبل از خودش مطابقت داشته باشد و اگر اسم مفرد، مثنی یا جمع باشد، فعل بعد از آن نیز باید همان ترتیب آورده شود.
مثال هایی در این زمینه را ملاحظه کنید:
صارَ التلامیذُ مسرورین.
دانش آموزان خوشحال شدند. (فعل «صارَ» قبل از اسم جمع «تلامیذ» آمده، و مفرد شده است)
الطّلابُ اصبحوا ناجحین.
دانشجویان موفق شدند. (در این مثال اول اسم به شکل جمع آمده و بعد از اسم فعل نیز جمع می شود.)
فعل های «صارَ و أصبح» به معنای “شدن” هستند. همچنین فعل کانَ به معنای “بود”، امر فعل «یکونُ» فعل کُن به معنای “باش” است. به طور مثال:
هم صاروا أسوهً للأخرین.
آن ها الگویی برای دیگران شدند. (صاروا ) به معنای (شدن) آمده است نه به معنای بودن.
أصبحتُم فائزین.
برنده شدید. در اینجا نیز اصبح به معنای شدن آمده است.
افعال ناقصه در هنگام کاربرد نیاز است از نظر صیغه با جمله تطابق داشته باشند.
برای مشاهده مثال های بیشتر و نکات تستی مبحث افعال ناقصه صار و اصبح ویدئوی آموزشی این جلسه را مشاهده نمایید.
سوالات متداول
دو فعل “صارَ” و “أصبح” در حالت مضارع به ترتیب تبدیل به فعل های “یَصیر” و “یُصبِحُ” می شود.
افعال ناقصه از منظر صیغه باید با اسم مشابهت داشته باشند البته اگر قبل از اسم ظاهر شوند مطابقت با اسم برای آن الزامی ندارد و به صورت مفرد بیان می شود.
معنی افعال ناقصه صار و اصبح در هنگام ترجمه چیست؟
