در این ویدئوی آموزشی از عربی پایه یازدهم، انواع حرف «لـ» در زبان عربی معرفی می شود و نقش آن در جمله و تاثیر آن در جمله مورد بررسی قرار می گیرد.
انواع "لـ" در زبان عربی
اقسام حرف ل در زبان عربی عبارتند از: ل ناصبه، ل جازمه و ل حرف جر و ل تاکید. در ادامه هر کدام از انواع ل را معرفی می نماییم.
- ل ناصبه: این نوع ل معمولا در وسط جمله ظاهر می شود و بیان کننده ی علت است. به آن لام تعلیل نیز می گویند. میان دو جمله نیز ظاهر می گردد. بر سر صیغه های مضارع نیز می تواند ظاهر شود. در ترجمه این نوع ل از “برای اینکه/ تا + مضارع التزامی” استفاده می کنیم. مثال هایی از ترجمه لام ناصبه و ترجمه آن را مشاهده کنید:
لأقول: برای اینکه بگویم.
لیجلسوا: تا بنشینند.
- ل جازمه: بر سر اول شخص مفرد و جمع و سوم شخص مفرد و جمع (صیغه های غایب و متکلم) می آید. در اول جمله یا بعد از مبتدا و یا بعد از اسم انَّ می آید. معنای وجوب و بایستن را می رساند. اگر قبل از آن “و، ف …” بیاید ل به صورت ساکن تلفظ می شود. در ترجمه این نوع ل از “باید + مضارع التزامی” استفاده می کنیم. مثال هایی از ترجمه ل جازمه را مشاهده نمایید:
لنعبد: باید بپرستیم
- ل حرف جر: در در هر جای جمله ظاهر می شود. گاهی معنای مالکیت می دهد. بر سر اسم وارد می شود و حرف آخر آن (-ِ، ینَ، ینِ) می آید. اگر بر سر ضمیر بیاید به صورت ل نوشته می شود. (مانند لَهم) این نوع ل به معنای “برای، از آنِ، داشتن” ترجمه می شود. مثال هایی از ترجمه ل به عنوان حرف جر ببینید:
لِصدیقی خَلقٌ حسن: دوستم اخلاق نیکویی دارد.
- ل تاکید: ل تاکید مفتوح است بر سر هر سه قسم کلمه می آید. در بردارنده تاکید است. این نوع ل به معنای “قطعا، مسلما” ترجمه می گردد.
انَّ الانسان لفی خسر: انسان قطعا در زیان است.
اقسام “ل” در زبان عربی عبارتند از: ل ناصبه، ل جاذمه، ل حرف جر و ل تاکید.
برای آشنایی بیشتر با انواع ل در زبان عربی و مشاهده تست های شناخت انواع ل در زبان عربی با پاسخ تشریحی ویدئوی آموزشی این جلسه را مشاهده نمایید.
سوالات متداول
در زبان عربی 4 نوع ل وجود دارد. اقسام ل در زبان عربی عبارتند از: ل ناصبه، ل جازمه و ل حرف جر و ل تاکید که هر کدام کاربردی خاص دارند و با توجه به نقششان معنا می گردند.
ل ناصبه یا لام ناصبه معمولا در وسط جمله یا بین دوجمله ظاهر می شود و بیان کننده ی علت است، به همین علت به آن لام تعلیل نیز می گویند. لام ناصبه بر سر صیغه های مضارع می تواند ظاهر شود. در ترجمه این نوع ل از “برای اینکه/ تا + مضارع التزامی” استفاده می گردد.
ل جازمه یا لام جازمه بر سر اول شخص مفرد و جمع و سوم شخص مفرد و جمع (صیغه های غایب و متکلم) می آید. در اول جمله یا بعد از مبتدا و یا بعد از اسم انَّ ظاهر می شود و معنای وجوب و بایستن را می رساند. اگر قبل از آن “و، ف …” بیاید ل به صورت ساکن تلفظ می گردد. در ترجمه این نوع ل از “باید + مضارع التزامی” استفاده می شود.
