ساختار لوویس مولکول های اکسیژن دار

به طور نمونه برای رسم ساختار لوویس ترکیب اکسیژن دار SO₃، اتم S به عنوان اتم مرکزی انتخاب می شود. سپس سه اتم اکسیژن با پیوند یگانه به اتم S متصل می شوند. بعد از آن، آرایش کلیه اتم ها را به آرایش گاز نجیب می رسانیم. در اینجا یک گوگرد داریم که دارای شش الکترون در لایه ی ظرفیت خود می باشد و سه اکسیژن داریم که هر کدام شش الکترون در لایه ی ظرفیت خود دارند، در نتیجه در مجموع 18 الکترون در لایه ی ظرفیت خود خواهند داشت. مجموع اتم های اکسیژن و گوگرد 24 الکترون در لایه ی ظرفیت خود خواهند داشت. ولی با توجه به آرایش اکتت رسم شده، تعداد الکترون های لایه ی ظرفیت برابر با 26    است که از عدد 24 بیشتر می باشد. با توجه به اینکه دو الکترون اضافه داریم، یک جفت الکترون از اتم گوگرد و اکسیژن را پاک می کنیم و به جای آن پیوند دو گانه می نویسیم. در این صورت تعداد الکترون ها 24 عدد می شود و ساختار لوویس کامل خواهد شد.

به عنوان نمونه ای دیگر، برای رسم ساختار لوویس H₂SO₄ ،  اتم S مرکزی است. S را با پیوند یگانه به چهار اتم اکسیژن متصل خواهیم نمود. سپس به دو اتم اکسیژن، هیدروژن را متصل می نمائیم. بعد از این مرحله، آن ها را به آرایش گاز نجیب خواهیم رساند. در اینجا تعداد الکترون های لایه ی ظرفیت ساختار با مولکول مطابقت دارد. بنابراین ساختار کاملا صحیح می باشد.