هر گاه ضمیر یاء «ی» متکلم بخواهد به فعل بچسبد، بین فعل و آن ضمیر حرف «ن» می آید که به آن نون وقایه می گویند که به معنای نون نگهدارنده می باشد. برای فعل هایی که به ضمایر دیگر مانند: « کَ، کُم و…» می چسبند، این نون وقایه نمی آید. مثال هایی از نون وقایه در افعال را در ادامه مشاهده کنید:

یَرفَعُ + ن + ی : یَرفَعُنی

یُکرمونَ + ن + ی  : یُکرِمونَنی

نکته: گاهی حرف جر مانند (مِن، عَن) نیز اگر به یاء بچسبد میان آن ها نیز نون وقایه پدیدار می شود. مثالهایی از نون وقایه بعد از حرف جر را مشاهده نمایید:

عَن + ی : عنّی

مِن + ی : مِنّی