نکته نخست که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که فعل مضارع در حالت عادی، معادل مضارع اخباری ترجمه می شود.

یَستَفیدُ: بهره می برد

 نَفهَمُ: می فهمیم

نَخرُجُ: خارج می شویم

ألعَبُ: بازی می کنم

اگر بر سر فعل مضارع حرف «أن» به معنای (که، تا، تا که ) بیاید، آخر آن را تغییر می دهد، یعنی ضمه تبدیل به فتحه می شود و (نون) آخر فعل ها حذف می شوند، به جز جمع های مؤنث و به صورت مضارع التزامی ترجمه می شوند.

یکی از نکات دیگری که در ترجمه باید به آن توجه کرد، ترجمه ضمیر در جای خویش و به شکل صحیح می باشد.